De vaart zit erin

Zo, nu de bouw eenmaal is begonnen, zit de vaart er meteen goed in. Vorige week dinsdag (2 september) lag de vloer voor de begane grond er al in en kregen we voor het eerst een goed beeld van de hoogte van de kruipruimte. Aan de uiterste achterzijde van het huis kan ik er rechtop in staan. Achteraf bezien, hadden we wellicht dus toch wel een gedeeltelijke kelder kunnen maken, maar daar is het nu te laat voor. Vooraf was dit voor ons perceel lastig in te schatten, omdat niet precies duidelijk was hoe het ruimen van de bomen en egaliseren van de grond zou uitpakken. Hoe dan ook, we kunnen de kruipruimte in ieder geval gebruiken als bergruimte en ook komen daar de twee heetwaterketels. Onze kruipruimte wordt trouwens anders dan wat hier gebruikelijk is. Traditioneel is die namelijk rijkelijk voorzien van ventilatieroosters, maar er is inmiddels voldoende wetenschappelijk bewijs dat dat geen goed idee is in ons klimaat. Onze kruipruimte wordt geheel afgedicht en krijgt beperkte airconditioning. Zo houden we vocht buiten (dus geen risico van schimmelvorming), blijven beestjes buiten de deur, besparen we energie en is het in de winter net alsof we vloerverwarming hebben op de begane grond. Het kost wat meer, maar we willen toch ook een klein beetje 'groen' bouwen.





Afgelopen weekend waren we in Myrtle Beach, South Carolina, voor een lang weekend aan het strand. Op vrijdagavond zaten we buiten in het bubbelbad voor het hotel terwijl tropische storm Hannah over ons heen joeg. Een aparte ervaring. Toen we maandag weer naar huis gingen, maakten we onderweg even een stop op de bouwplaats. En jawel, er was weer de nodige progressie geboekt. De wanden van de begane grond waren klaar, de verdiepingsvloer lag erin en de timmerlieden waren volop bezig om de wanden op de verdieping in elkaar te spijkeren. Een paar uitsparingen voor ramen zaten op de verkeerde plaats, maar dat is gelukkig allemaal makkelijk te corrigeren. Voor de komende dagen wordt er redelijk wat regen verwacht. Hopelijk zorgt dat niet voor al te veel vertraging.

De bouw is begonnen ... eindelijk

Opnieuw liep de bouw vertraging op. Om te beginnen door het plotselinge overlijden van papa op 31 mei. Diezelfde dag vlogen we hals over kop naar Nederland. Nog nooit was Nederland zo ver weg. We hebben hem een mooi en passend afscheid gegeven. Na een verblijf van een week moesten we weer terug naar de routine van het dagelijks leven. Kindjes blij houden, het huishouden runnen en aan het werk. En ja, ook weer verder met het nieuwe huis al stond ons hoofd er bepaald niet naar. De volgende hobbel was de taxatie van het geplande huis. De taxatie viel fors lager uit dan de geraamde bouwkosten, dus moesten we weer aan de slag om de kosten terug te dringen. Uiteindelijk leidde dat zelfs tot de keuze voor een andere aannemer. De bouwer waar we nu mee in zee zijn gegaan heeft al de nodige huizen in onze buurt neergezet. Die bouwen ze voor eigen rekening en risico waarna ze het huis zo snel mogelijk verkopen. Dat van ons is meer maatwerk en dat maakt het relatief wat duurder, maar we krijgen dan wel precies wat we willen hebben.

Eind juli kwam mijn zus met haar man en de jongens op bezoek. Ze begonnen en eindigden hun vakantie met enkele dagen bij ons en daar tussen in gingen ze met een camper op pad. Het was een leuke tijd al misten we papa enorm; we hadden hem graag verteld over het plezier dat z'n kleinkinderen samen hadden. Uiteraard gingen we met het hele gezelschap ook even kijken naar ons toekomstige stekje, toen nog helemaal begroeid met bomen. Maar op de dag van hun vertrek, 13 augustus, gingen dan eindelijk de eerste bomen tegen de vlakte. Inmiddels zijn we een kleine drie weken verder. Het perceel is bouwrijp gemaakt, de meeste bomen in het deel vóór de beek zijn weg, de fundering is gestort en de uit betonblokken opgetrokken muren van de kruipruimte zijn gereed. Als het weer niet al te veel tegenzit (we krijgen hier nog wel wat regen als gevolg van de orkanen langs de Atlantische kust) moet over drie weken het houten geraamte van het huis helemaal klaar zijn. We zijn benieuwd. Uiteraard gaan we nu vaak naar de bouwplaats toe en we nemen de ene na de andere beslissing. Ondanks de sterk vertraagde start hopen we nog steeds de komende Kerst in ons nieuwe huis te kunnen vieren. Zo, nu eerst een paar plaatjes.