Ons eigen stukje Amerika

De weblog lag er maar verlaten bij. Al een maand of 10 had ik geen letter meer geschreven. Ik had het gewoonweg veel te druk (vooral de eerste helft van 2007) om regelmatig te schrijven en toen de grote drukte eenmaal voorbij was, viel er ook weer niet zo heel veel bijzonders meer te melden. Het werd een beetje een "dagelijkse dingen verhaal" en dat leek mij niet meer zo boeiend. Maar daar komt nu verandering in. Binnenkort beginnen we met de bouw van ons nieuwe huis en aangezien dat er allemaal wat anders aan toegaat dan in Nederland, is dat nu wel weer leuk om verhaaltjes over te vertellen. Kortom, ik hoop hier regelmatig wat te kunnen vertellen over het verloop van de bouw en wat daar allemaal bij komt kijken. Bij deze dus de aftrap.

Zoals de titel van deze bijdrage al aangeeft, zijn wij sinds kort de trotse bezitters van een stukje Amerika. Toen we ons in juli 2006 in North Wilkesboro vestigden, wisten we al dat dat van tijdelijke aard zou zijn aangezien mijn werkplek eind 2008 zou verhuizen. Om precies te zijn naar Mooresville, waar het nieuwe hoofdkantoor van Lowe's is te vinden. Mooresville ligt hier ongeveer een uur vandaan, zo'n 30 minuten ten noorden van Charlotte (spreek uit als "Sharlut" met de klemtoon op "Shar"), de grootste stad van North Carolina. Al geruime tijd hebben we daar de omgeving verkend en nagedacht over de keuze voor een bestaand huis, kant-en-klare nieuwbouw, of zelfs iets bouwen. We hebben dus voor dat laatste gekozen. Niet alleen omdat je dan precies krijgt wat je wilt, maar ook omdat het de grootste kans geeft om wat waarde op te bouwen in je huis. Dat is immers altijd mooi meegenomen, zeker in de toch wat gespannen woningmarkt van dit moment, die hier in de regio overigens lang niet zo beroerd is als in andere gebieden van de USA.

Zo gingen we dus op zoek naar een stukje grond. Na lang zoeken vonden we een kavel in de Twin Creek Estates 'subdivision' (zeg maar een 'buurt') nabij het dorpje Troutman. Het is een buurt van pakweg 4 straten met niet meer dan zo'n 60 huizen. De meeste huizen zijn neergezet door lokale bouwers die voor eigen risico een perceel kopen, een huis bouwen en het dan verkopen. De buurt ligt op een goede kilometer van Lake Norman State Park, een prachtig natuur- en recreatiegebied aan Lake Norman, een uitgestrekt meer. Binnen 5 minuten zit je in Troutman waar de kinderen te zijner tijd naar school kunnen gaan en naar m'n nieuwe werkplek is het pakweg een minuut of 20. Kortom, we vinden de locatie perfect. Doordat het een 'subdivision' is, zijn er ook wat regels waar iedereen zich aan moet houden en die ervoor zorgen dat de buurt netjes blijft. Koop je daarentegen een kavel op het 'platteland', dan moet je hier altijd maar afwachten wat er om je heen gebeurt.



Naar Nederlandse maatstaven is ons kavel enorm groot, genoeg voor een flinke villa in Wassenaar. Om precies te zijn is het 1,05 acre, omgerekend ongeveer 4.300 m2. En dat voor een prijs ($ 75.000 of omgerekend 50.000 euro) die een fractie lager is dan wat we 8 jaar geleden betaalden voor de 221 m2 waar ons hoekhuis in Zoetermeer op stond. Het hele kavel is bebost en ergens halverwege stroomt een klein beekje. Wanneer we eenmaal gaan bouwen, zullen we dus eerst flink moeten kappen, maar er zal nog genoeg bos overblijven in de achtertuin. De kinderen vinden het prachtig. Een paar weken terug ben ik even met Matthew "op avontuur" geweest in ons eigen bos. Het was prachtig weer en met z'n verrekijker in de hand stapte hij stoer door het bos op zoek naar beren en andere wilde beesten.

Wanneer je hier een bouwkavel koopt, zijn er allerlei zaken waar je aan moet denken en waar je in Nederland eigenlijk nooit bij stil staat. In de eerste plaats de geografische eigenschappen van het perceel. Hoewel de omgeving van Troutman zeker niet bergachtig is, zijn er toch de nodige glooiingen en dat heeft zo z'n invloed op afwatering en op de mogelijkheid om al of niet een kelder te bouwen. Ook ons perceel helt licht af richting de beek, in principe genoeg om er een aan één kant vrij liggende kelder te bouwen, maar waarschijnlijk zullen we dat toch niet doen. Dan de nutsvoorzieningen; ieder huis heeft elektriciteit, maar een aansluiting op de waterleiding, het gasnet en de riolering zijn hier geen vanzelfsprekendheid. Dat heeft alles te maken met de grote afstanden en de kosten die met zulke voorzieningen gepaard gaan. Onze buurt is aangesloten op de waterleiding van het dorp Troutman, maar riolering is er niet en een aardgasnet is hier buiten de grotere steden vrijwel nergens te vinden. Wij zijn zodoende aangewezen op een septic systeem en als we gas willen hebben, dan kunnen we een propaantank laten plaatsen (onder- of bovengronds). Het septic systeem bestaat uit een tank waarin alles terecht komt wat normaal het riool in zou gaan. Daar wordt het door bacteriën grotendeels afgebroken tot vloeistof, die vervolgens doorstroomt naar een uitlekveld. Eenmaal daar aangekomen is het voldoende gefilterd om zonder schadelijke gevolgen in de grond te verdwijnen. De precieze aanleg van zo'n septic systeem hangt sterk af van de bodemgesteldheid, maar ook van de nabijheid van waterbronnen of oppervlaktewater; het uitlekveld moet op voldoende afstand daarvan blijven. Bij ons kavel hadden de tests en vergunningen voor het septic systeem nogal wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk is er toch een systeem bedacht dat aan alle eisen voldoet en zo konden we dan op 22 februari onze handtekeningen zetten onder de transportakte.

Momenteel leggen we de laatste hand aan de bouwtekeningen voor het huis, zodat we een begroting kunnen laten maken door twee aannemers die we op het oog hebben. Als de begroting meevalt, kunnen we hopelijk snel gaan bouwen en nog eind dit jaar onze intrek nemen in ons nieuwe stekkie. In het ergste geval zullen we wat moeten schrappen om het huis tot betaalbare proporties terug te brengen. Hopelijk krijgen we daar de komende 3 weken duidelijkheid over.