Approved!

Vandaag was het zover: de laatste stap in de aanvraagprocedure voor mijn visum. Vol goede moed togen Christine en ik naar het Amerikaanse consulaat aan het Museumplein in Amsterdam. Ik had de hele papierwinkel weer goed voorbereid: geboorteakte, huwelijksakte, paspoort, de formulieren waarmee Christine en haar moeder zich als mijn sponsors aanmelden, hun Amerikaanse belastingaangiften van de afgelopen drie jaren en nog wat van die zaken. Het consulaat had inmiddels van de keuringsarts de medische stukken doorgekregen inclusief de longfoto en ook had men bij de politie navraag gedaan naar mijn handel en wandel. De dame aan het loket wist zodoende aan Christine te vertellen dat ik geen crimineel ben. Dat had ik haar natuurlijk ook al vaak verteld, maar een bevestiging door een onafhankelijke derde op basis van officiële documenten is natuurlijk nooit weg. Alles bij elkaar was er kennelijk geen reden om mij buiten de Amerikaanse grenzen te houden en nadat ik de laatste 380 dollar had afgerekend luidde het oordeel: "Approved!". Eén dezer dagen kan ik dus een aangetekende zending verwachten met daarin mijn paspoort voorzien van een visumstempel en een verzegelde enveloppe die ik bij aankomst op het vliegveld van Cincinatti moet afgeven.

Dit heuglijke feit moest natuurlijk op gepaste Amerikaanse wijze worden gevierd. Daarom zijn we vanavond wezen eten bij de 'Golden Arches', of te wel McDonalds. Bepaald niet mijn favoriete vreetschuur, verre van dat, maar het is leuk voor de kids. Die zitten daar lekker te peuzelen van de visburgers en de hamburgers en bovendien kunnen ze er leuk spelen. Ook voor papa en mama is er een groot voordeel: het scheelt ons een avondje schoonmaken. Niet te geloven wat er na elke maaltijd thuis allemaal op de grond ligt onder de kinderstoelen. Het verbaast mij trouwens altijd hoe druk het is bij de McDonalds hier, zeker als je bedenkt dat er maar liefst drie vestigingen zijn in Zoetermeer. Je zou bijna denken dat het eten goedkoop en van topkwaliteit is ..... niet dus. Gelukkig hebben we straks in Amerika beduidend meer en betere keus wanneer we eens snel en makkelijk uit eten willen. Er zijn daar zoveel fastfoodketens met prima eten, waarvan ik me afvraag waarom die de sprong naar Europa nog niet hebben gemaakt. Volgens mij zou een Chick-Fil-A, een Wendy's of een Bojangles' hier goede zaken kunnen doen.