Weer bijna aan de slag

Het werkloze tijdperk lijkt snel ten einde te komen. Zoals het er nu naar uitziet ga ik komende week aan het werk als Senior IT Operations Analyst bij Lowe's, de op één na grootste keten van bouwmarkten ter wereld (alleen HomeDepot is nog groter). Met meer dan 1250 winkels in de USA en Canada (elke 3 dagen komt er een vestiging bij), ongeveer 185.000 werknemers en een jaaromzet van ruim 35 miljard dollar is Lowe's beslist een groot bedrijf. Voor de Tweede Wereldoorlog begon Lowe's als een lokale handel in bouwmaterialen in North Wilkesboro, zo'n 40 minuten rijden ten noorden van ons huidige tijdelijke adres. Tot voor kort was het hoofdkantoor van Lowe's in North Wilkesboro gevestigd, maar inmiddels is er prachtige nieuwe campus in ontwikkeling (een deel is al klaar) in Mooresville, nabij Charlotte. Ook dat is hier ongeveer 40 minuten vandaan, maar dan in zuidelijke richting.

Vorige week dinsdag had ik dus mijn allereerste sollicitatiegesprek, geheel per telefoon. Dit was slechts een eerste selectie om wat nadere informatie over mijn ervaring te krijgen. Kort daarvoor was ik al ingefluisterd over de sollicitatieprocedure en het werken bij Lowe's door Ton, een andere Nederlander, die sinds vorige zomer met zijn Amerikaanse vrouw in North Wilkesboro woont en recent bij Lowe's in dienst is getreden. Ik was eind vorig jaar met zijn vrouw in contact gekomen via een internetforum waar Nederlands-Amerikaanse stellen ervaringen uitwisselen met de Amerikaanse visumprocedure en met het vestigen in de USA. De wereld is klein en Nederlanders kom je dus echt overal tegen. Toch handig dat internet.

De rest van de week bleef het nogal stil, al wist ik wel dat ik door was naar de volgende ronde. Afgelopen maandag kwam dan het verzoek of ik dinsdag kon komen opdraven voor een hele reeks gesprekken. Nou dat kon ik wel, want ik heb toch bijna niks te doen. Ik was de hele middag zoet met deze sollicitatie. Eerst drie opeenvolgende gesprekken met evenzoveel verschillende personen van de IT-afdeling in North Wilkesboro. Die verliepen allemaal positief en ik kon ze een goed beeld geven van mijn ervaring en inzichten. Daarna op naar het nieuwe hoofdkantoor in Mooresville voor een gesprek met een recruteur voor informatie over de arbeidsvoorwaarden. Die zijn naar Amerikaanse maatstaven heel behoorlijk met onder andere 10 vakantiedagen per jaar, een voor pakweg 65% door de zaak betaalde ziektekostenverzekering voor het hele gezin, 10% personeelskorting op alle producten in de winkels, een pensioenregeling en de mogelijkheid om aandelen in Lowe's te kopen met 15% korting. Over het salaris wilde hij nog geen details geven, maar al vanaf het eerste telefoongesprek was duidelijk geweest dat ik meer vroeg dan zij konden bieden. Ik ben ook zo hebberig ...

Vandaag had ik nog een telefonisch gesprek met de Vice President of IT die mij ook wel even persoonlijk wilde spreken en zeer geïnteresseerd was in de dingen die ik op mijn CV had staan. Deze hoge baas had tenminste ook de bevoegdheid om wat meer over het salaris te zeggen en gelukkig was het verschil met mijn salariswensen veel kleiner dan ik vooraf had verwacht op basis van de indrukken die men eerder had gegeven. Een paar uur later hing de recruteur aan de lijn met een concreet salarisvoorstel en een aantrekkelijk bonus bij indiensttreding. Yep, men wil mij duidelijk heel graag hebben en liefst snel. Ik moet alles nog officieel op papier krijgen zodra het geheel intern is goedgekeurd, maar dat lijkt nog slechts een formaliteit.

Christine en ik hebben gisteren en vandaag uiteraard veel gesproken over deze reële kans op een baan: doen we het of doen we het niet? North Wilkesboro is bepaald niet onze droombestemming. Het is een prachtig gebied, bosrijk en zeer heuvelachtig, maar de dorpjes stellen niks voor en zijn behoorlijk verwijderd van de grote steden, nog verder zelfs dan Stony Point waar we nu zitten. Nou is het gelukkig maar tijdelijk, want in 2008 gaat de IT-afdeling verhuizen naar het nieuwe onderkomen in Mooresville en dat is geen verkeerde locatie, al is het natuurlijk nog steeds geen Raleigh, de stad die toch wel onze voorkeur heeft. Wat wel plezierig is, is dat het maar 40 minuten van opa en oma verwijderd is en hooguit 20 minuten van Christine's broer en schoonzus. Zo valt er nog eens een oppas voor de kleintjes te regelen.

Financieel lijkt het allemaal best aantrekkelijk. Het salaris komt - afhankelijk van de dollarkoers die je hanteert - redelijk overeen met wat ik in Nederland verdiende, maar dan zonder lease-auto en uiteraard zonder de karrevracht aan vakantiedagen waar wij Hollanders zo aan zijn gewend. Daar staat tegenover dat het levensonderhoud in de omgeving van North Wilkesboro wat voordeliger is dan in de meer stedelijke gebieden. Ook het verdere loopbaanperspectief is gunstig. Niet alleen binnen Lowe's, maar ook daarbuiten. Ervaring bij een groot bedrijf als Lowe's staat altijd goed op je CV. Kortom, als we willen kunnen we later altijd nog proberen om richting Raleigh te verhuizen. Zo lang de kinderen nog niet aan een school zijn gebonden, kunnen we nog makkelijk alle kanten op.

Ook vakinhoudelijk is het best een uitdaging. Men wil mij voornamelijk hebben voor mijn ervaring met ITIL. Voor de niet-ingewijden: dat is een verzameling van 'best practices' om IT-organisaties zo goed mogelijk in de klauwen te houden. ITIL is al sinds begin jaren '90 zeer populair in Nederland en andere Europese landen, maar in Amerika heeft ITIL pas een jaar of 5 geleden voet aan de grond gekregen. Mensen met veel ITIL-ervaring zijn dus schaars en daar ligt mijn 'marktwaarde'. Ik heb die ervaring tot nu toe in al mijn sollicitaties benadrukt en kennelijk met succes. Lowe's wil zijn IT-organisatie verbeteren door de diverse ITIL-processen en alles wat daarbij komt kijken te implementeren. In zo'n grote organisatie met een complexe verzameling van computersystemen is dat geen geringe opgave. Kortom, een interessante klus.

Alles overwegend hebben wij vanmiddag besloten om op het aanbod van Lowe's in te gaan zodra de zaak officieel is. De champagne is nog net niet ontkurkt, maar staat wel koud bij wijze van spreken. Vervolgens kunnen we op huizenjacht en kopen we een tweede auto voor mijn woon-werkverkeer. Maar voor het zover is, gaan we dit weekend lekker even met vakantie. We hebben een huisje gehuurd in de prachtige Smokey Mountains in de zuidwestpunt van North Carolina. Vrijdag weg en maandag weer terug. Met veel zon en temperaturen rond de 30 graden (in de bergen gelukkig ietsje koeler) zal dat best lekker zijn. Kon het maar altijd vakantie zijn.