Keek op de week

Het was een druk weekje, dus weinig tijd om wat te schrijven. Nu dus maar even een korte terugblik. Een 'Keek op de week' zouden Koot en Bie dat noemen.

Maandag 8 mei hadden we wat te vieren. Het was die dag precies 6 jaar geleden dat Christine en ik elkaar eeuwige trouw beloofden in Kasteel Dussen. Dat moesten we natuurlijk een beetje feestelijk gedenken, dus zijn we met z'n viertjes uit eten geweest. Nee, niet 's avonds, maar 's ochtends: een uitgebreid ontbijt bij Cracker Barrel in Statesville. Dat is een leuke keten van restaurants in country-stijl. Bij elk restaurant zit ook een winkeltje, waar je allerlei country-spullen en snuisterijen kunt kopen. Op de veranda van Cracker Barrel staat altijd een hele rij schommelstoelen (ook te koop), waar je leuk kunt zitten. En het eten is er best, ook voor het ontbijt. Ik had voor 7 dollar een summerspecial bestaande uit American pancakes met aardbeien en slagroom, roerei, spek en hashbrowns (een soort rösti). Heerlijk, maar wel veel, dus heb ik het maar gedeeld met Christine die een meer bescheiden maaltijd had besteld. Het was allemaal erg lekker en erg gezellig en bovendien weer eens wat anders. In Nederland zul je niet gauw een restaurant vinden waar je kunt ontbijten, maar hier is dat heel gewoon.




De volgende dag hebben we maatregelen genomen om de gevolgen van onze culinair uitspatting te beperken dan wel ongedaan te maken. We gingen naar het YMCA-fitnesscentrum in Statesville om ons even fysiek in te spannen. Wij zijn daar pas lid geworden, maar hadden nog geen rondleiding gehad van alle apparaten. Nu dus wel, zodat we voortaan verantwoord met de gewichten en apparaten kunnen stoeien. Er is daar trouwens van alles. Fitnessmachines, spinning, hometrainers, een zwembad, een basketbalveld en nog een paar dingen. De prijzen zijn heel schappelijk en bovendien is er kinderopvang. Ideaal dus; terwijl wij aan het sporten zijn hoeven we ons geen zorgen te maken over de kids. Die zijn in goede handen. Bij fitnesscentra zoals deze hangt ook niet zo'n macho-sfeer zoals bij veel fitnesscentra in Nederland en dat is wel zo prettig.

Van al dat sporten wordt je moe dus tijd om op woensdag weer even rustig aan te doen. Maar ja, het gras moest hoog nodig worden gemaaid en met duizenden vierkante meters aan groene zoden is dat een flinke klus. Gelukkig is daar een passende oplossing voor: een tractormaaier. Heerlijk rondjes rijden dus op zo'n klein tractortje, een groen-met-gele John Deere. Misschien schuilt er wel een echte boer in mij.


Na de betrekkelijke rust van woensdag, moest ik donderdag flink aan de slag om de catering honneurs voor Bill waar te nemen. Samen met zijn vriend Jimmy hebben we twee maaltijden verzorgd voor de fabriek van Elmer's, een grote producent van lijm en verfproducten. In totaal moesten er 150 hongerige monden worden gevoed; 100 in de dagploeg en 50 in de avondploeg. Dit was de beloning van hun baas voor een kwartaal zonder bedrijfsongevallen. Deze keer hadden we kip (1/4 kip per persoon) en BBQ pork op het menu staan. Het varkensvlees was al eerder klaargemaakt en hoefden we alleen maar op te warmen en van saus te voorzien, maar de kip moesten we zelf regelen. Daarvoor hebben we de grote elektrische 'cooker' van stal gehaald. Deze is voorzien van een rotisserie en van een aparte ruimte om houtsnippers in te branden, zodat het vlees een lekkere rooksmaak krijgt. Het was flink wat werk, maar het is allemaal goed gelukt. Wel opvallend trouwens dat de borden in de fabriek minstens drie keer zo vol werden geschept als bij de feestjes waar we afgelopen weekend de catering verzorgden. Vrijdagavond ben ik nog weer met Bill mee geweest om de catering te doen voor een wedding rehersal (generale repetitie) in Mount Holly bij Charlotte.



Zaterdag kwamen Christine's broer Bill (junior dus) en zijn vrouw Amy langs om een hapje mee te eten ter gelegenheid van moederdag. Dat was het natuurlijk pas op zondag, maar zo kwam het allemaal handiger uit. Christine had zich namelijk opgegeven om op zondag als vrijwilliger te helpen bij het Rockin' RibFest, een geldinzamelingsactie voor The Dove House. Dit is een organisatie in Statesville die zich richt op de opvang van en hulp aan kinderen die het slachtoffer zijn van sexueel misbruik. Een uitstekend doel dus om je voor in te zetten. Bij het jaarlijkse Rockin' RibFest draait het allemaal om muziek (Rock) en lekker eten (vooral spareRibs dus). Er wordt flink werk van gemaakt, maar helaas waren de weergoden niet helemaal coöperatief deze keer. Toch was het een geslaagd evenement en samen met Emily en Matthew ben ik er ook nog even wezen kijken toen Christine's 'dienst' er op zat.

Ja, ja, het was dus best een druk weekje hier. Een week bovendien waarin het weer hier slechter was dan in Nederland. Potjandorie! Ook is het de week waarin ik mijn 'greencard' (de permanente verblijfsvergunning) en m'n Social Security nummer ontving, zodat alle administratieve hobbels rond de emigratie nu overwonnen zijn. Bovendien kreeg ik afgelopen vrijdag de eerste uitnodiging voor een sollicitatiegesprek. Wie weet komt er wat moois uit. In ieder geval is het goed om wat ervaring op te doen met sollicitatiegesprekken hier, dus dat is altijd mooi meegenomen.