Het is stil geweest

Het is lang, heel lang stil geweest op mijn weblog. Niet omdat er niets te schrijven viel, integendeel. Maar de tijd is schaars momenteel en als er dan eindelijk tijd is, zit het soms ook even tegen. Zoals afgelopen vrijdag toen ik een heel verhaal voor de weblog had ingeklopt. Ik moest alleen nog even op de knop drukken om het verhaal ook echt te publiceren. En toen .... poef ... weg verhaal. Mijn webbrowser begon even te spoken en in een flits was alle tekst verdwenen en niet meer terug te halen. Had ik dus dat hele verhaal voor Jan Joker zitten tikken. Daar had ik dus wel even de balen van .

Nu dus weer een poging, zij het met een kort verhaaltje. Maar wel iets wat leuk is om de melden dacht ik. Wij hebben hier vaak allerlei beesten in de tuin. Dagelijks huppelen de eekhoorntjes door de voortuin. Erg schuw zijn ze niet, want je kunt ze tot op een meter of drie benaderen. Ook konijnen zien we geregeld en niet te vergeten hagedissen. Ze hebben een prachtige zilverblauwe kleur en steken mooi af op de witte muur van de garage waar ze dan lekker zitten te zonnen. Maar eergisteren hadden we een nieuwe gast: een slang. Nee, geen tuinslang, maar een echte zwarte rattenslang van pakweg 180 cm. Een flinke knaap dus. De slang liet zich uitgebreid bekijken en voelde zich wellicht op zijn gemak door de sissende geluiden die Matthew en Emily maakten. Het schept een band als je dezelfde taal spreekt, zeg maar. Vervolgens kroop ie omhoog tegen een paal. Waarschijnlijk wist ie dat we hier op een aantal palen vogelhuisjes hebben staan en vogeltjes, die lust ie wel. Verder staan er muizen en dergelijke op het menu, dus hier in deze landelijke omgeving is hij beslist nuttig. Na een tijdje verdween hij door een ventilatierooster onder het huis, waar hij vermoedelijk de nacht heeft doorgebracht. Gisteren zagen we hem zowel 's ochtends als 's avonds. Uiteraard heb ik even een plaatje geschoten van onze glibberige vriend.


Komend weekend gaan we verhuizen. Da's heel leuk als het dik 30 graden is, maar goed, het moet maar. Van weblogverhalen zal dan wel weinig komen, maar daarna hoop ik de draad toch weer met wat meer regelmaat op te kunnen pakken.