zondag, augustus 13, 2006

Het spookt hier

Ja, je leest het goed. Het spookt hier. Nee, niet bij ons in huis, maar wel in Wilkesboro. Tenminste, dat hebben we gisteren gehoord tijdens de Ghost Walk die de lokale historische vereniging hier had georganiseerd. Onder leiding van een gids gehuld in 19e eeuwse kledij en voorzien van een oude lantaarn wandelden we (nou ja, we stonden meer stil dan dat we liepen) een uur lang door het centrum van Wilkesboro. De gids vertelde ons in geuren en kleuren over gebeurtenissen uit het verleden van Wilkesboro en allerlei bovennatuurlijke verschijnselen die daarmee te maken hebben. Zoals de koude plek op de plaats waar in de jaren '20 een klein meisje was doodgereden, geheimzinnige voetstappen en een door het raam zwevende dame bovenin een appartementencomplex en een spontaan bewegende schommelstoel. En niet te vergeten, het gerinkel van de enkelketens in de oude gevangenis van het dorp waarin ooit de legendarische Tom Dooley zat opgesloten.

Tom Dooley werd in 1868 opgehangen wegens de moord op zijn verloofde twee jaar daarvoor. Het was de eerste in de geschiedenisboeken vastgelegde 'crime passionel' in Amerika. Of Tom ook echt schuldig was, is tot op de dag van vandaag onzeker en op z'n minst twijfelachtig. Zelfs op het schavot getuigde hij nogmaals van zijn onschuld. Maar wie heeft het dan wel gedaan? Er schijnen meerdere verdachten te zijn, maar de meeste verdenking gaat uit naar de zus van het slachtoffer, met wie Tom een affaire zou hebben gehad. Ze zou haar zuster uit jaloezie hebben gedood. Hoe dan ook, Tom legde het loodje en werd beroemd, vooral door de ballade "Hang down your head, Tom Dooley" waarmee het Kingston Trio in 1958 een hit scoorde, hoewel de tekst van het lied al dateert uit de tijd van Tom's dood.

We eindigden onze wandeling bij de oude begraafplaats waarvan de geschiedenis teruggaat tot het eind van de 18e eeuw. Ondanks alle spannende verhalen, hebben we onderweg tot onze teleurstelling geen spook gezien of gehoord. Toch zullen we voortaan maar op onze hoede zijn als we in het holst van de nacht door Wilkesboro rijden, te midden van de oude huizen met hun krakende vloeren, gehuld in door maneschijn oplichtende mistflarden. Je weet het maar nooit.

2 Reacties:

At dinsdag, augustus 15, 2006 6:45:00 a.m., Anonymous Anoniem schreef...

Mooie verhalen Marcel.
Ik heb - na terugkeer van vakantie - eens ff gekeken hoe mijn ouwe collega het maakt.
Steeds beter zo te zien. Auto, huis, werk...
Hardstikke goed.
Groeten aan Christine ook van Annemieke.
===
Paul

 
At woensdag, augustus 16, 2006 2:30:00 a.m., Anonymous Anoniem schreef...

In Nederland word je tijdens een personeelsuitje naar een hotel gestuurd voor een "moordweekend". Maar in W.boro is "the scene" gewoon het centrum van de stad. Wel aardig om dit met je nieuwe collega's een keer na te spelen ;)

 

Een reactie posten

<< Home