Er zijn er drie jarig, hoera, hoera

Het lijkt wel of de tussenpozen tussen de verhaaltjes op deze weblog steeds langer worden. Druk op het werk, druk thuis en ook nog een beetje ziek zijn tussendoor zijn daaraan debet, maar we geven de moed niet op. Dit weekend was er in ieder geval genoeg om over te schrijven. Het was namelijk het Grote Verjaardagsweekend. Op zaterdag werden onze lieve boefjes twee jaar oud en op zondag was het mijn beurt om voor de zoveelste keer een jaartje ouder te worden. Het hele huis was versierd met slingers en balonnen en Christine had drie prachtige - en lekkere - taarten gemaakt.


Zaterdagochtend was het tijd voor Matthew en Emily om hun eerste cadeaus uit te pakken. En ook al begrijpen ze nog weinig van het concept 'verjaardag', leuk nieuw speelgoed dat snappen ze heel goed! Matthew was helemaal in z'n nopjes met z'n Thomas the Tank Engine trein van Lego Duplo en Emily begon gelijk rondjes door het huis te wandelen met haar nieuwe babypop en bijbehorende buggy. Hun dag kon al niet meer stuk. 's Middags hadden we gasten over en dat betekende uiteraard heel veel aandacht voor onze peuters en natuurlijk ook heel veel cadeautjes. Nieuwe kleren, nog een pop, een autootje, spaarcentjes en nog veel meer. Ze zijn flink verwend.



Met een deel van het gezelschap gingen we daarna uit eten bij Sunny Italy, een uiteraard Italiaans restaurant waar je nooit zou komen als je er niet via mond-op-mond reclame van had gehoord. Sunny Italy is gevestigd in een voormalige kippenschuur en ligt behoorlijk afgelegen. Er zijn een paar verschoten wegwijzers die je een beetje in de goede richting helpen en net wanneer je denkt dat je nu toch wel echt verdwaald moet zijn, ligt het aan je linkerhand. Van buitenaf doet het wat vervallen aan, maar binnen moest het wel goed eten zijn, want de parkeerplaats was al afgeladen vol toen wij er om half zes aankwamen en dat schijnt altijd zo te zijn. Het was een flinke drukte binnen, maar gelukkig hadden we gereserveerd. En we werden zeker niet teleurgesteld; het eten was uitstekend en vriendelijk geprijsd. Je moet er geweest zijn om iets te snappen van dit lokale instituut dat al sinds 1967 bestaat, maar twee avonden per week open is en gasten trekt die meer dan 50 kilometer verderop wonen. Een ander apart detail: de dagelijkse leiding is nog steeds in handen van de oorspronkelijke eigenaresse, een kwieke dame van 97 jaar die in flink tempo door het restaurant wandelt en hier en daar een praatje maakt met de vele vaste gasten. Kortom, leuk om dit eens te hebben gezien en we zullen er zeker nog eens komen.

Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. In de middag zijn we lekker gaan wandelen langs de Yadkin River Greenway, vanaf het beginpunt in North Wilkesboro. De Greenway is een prachtig aangelegde fiets- en wandelroute aan de oever van de Yadkin rivier. Het weer was heerlijk, zonnig met een zacht briesje, en de kinderen vonden het best leuk. Eerst in de kinderwagen en daarna zelf stappen, voetballen, bellen blazen en bij papa op de schouders. Dit gaan we beslist vaker doen; het is gezellig en goed om met z'n allen in beweging te blijven. De komende weken wordt het hier naar verluid nog mooier, wanneer al het groen verandert in een bonte collage van herfstkleuren. Alles bij elkaar was het een zeer geslaagd weekend. Jammer dat het alweer voorbij is. Maar .... nog vijf daagjes werken en dan is er gelukkig weer een weekend. Hopelijk kan ik dan weer een verhaaltje schrijven. Ik doe m'n best.